Erabaki
egokia hartzea baino kritikatzea askoz
ere errazagoa da, zuzen kritikatzea hain erraza ez bada ere. Asmo gaiztoz
hartutako erabaki txarrak, ez du izaten bueltarik, erremediorik. Asmo zuzenez
hartutako erabaki txarrek -esan ohi denaren kontra, erabaki txar asko ez dira
asmo gaiztoz hartuak izaten-, izaten dute erremedioa eta konponbidea baldin eta
erabakitzailea egoskorkeriatan hasten ez bada eta hitz egin beharreko guztiekin
tentuz hitz egin eta entzuten badu.
Nire
jaioterriko eta bailarako lur santu haietan, asmo onez izango al da gaiztoz
baino, badaude, oker ala zuzen, hartutako erabakiak. Mesederako ala kalterako
izan diren kontuan hartu gabe hor jarraitzen dute. Udalaren gogamenak, idatziak
bezala praktikatuak, eremu elebakarreko biztanletzat agertzen gaitu beste
erakundeen aurrean. Ondorioz guztiok euskaraz bakarrik irakurri eta idatzi
beharko bagenu bezala zuzentzen zaizkigu zenbait erakunde. Inoiz esan izan dut,
ez inoren haserrerik gabe, nola sekula irakurtzeko, eta gutxiago idazteko, ohiturarik
izan ez duten jendeekin gupida gabe praktikatzen dugun euskara idatzia, izan
hauek itsu, gor, zahar, pobre edo alfabetatugabe.
Ofizialitatearen diskurtsoa guztiek
barneratuta zeukatelakoan euskarazko libururen baten antojua asetzera jo nuen
euskara ez dakien kobratzaile bat bera ere ez duen maxisaltoki oroeuskaldunera.
950 liburu zeuden saltzen eta ez ziren, hiztegiak barne, hogeira iristen han
zeuden euskarazko tituluak. Aho bete hortz gelditu nintzen, zein okerrago
dabilen edo zeinen tentelak izaten diren gure usteak hausnartzen.
No hay comentarios:
Publicar un comentario