Oraindik
sakona eta iluna ikusten du askok euskararen putzua, nekatua,
sufrimenduz betea. Honetaz asko pentsatu eta hitz egin beharko genuke
baina, batzuontzat, leku gero eta estuagoa da putzu hori. Hala ere,
atzera begira, izan dugun bizimoduan arreta jarrita, putzu barea eta
atsegina izan dugu euskararena. Zenbat hitz gozo, ele eder,
sentimendu zintzo, hizketa ezti. Baina putzu bare orotan bezala
harrikada bat erortzen bada bete betean, zipriztina eta uhin
harroak eragiten ditu.
Badirudi
euskararen aldeko askok putzu astindua, ur harroak, eta harrikadaren
ondorioak, bazkatu behar izaten dituztela euskararentzat hil ala
biziko dirudien haserrea eutsi edo gizentzeko. Casadok hitz egin
duela eta..., zer esan duen gehiegi erreparatu gabe haserrerik
bortitzena adierazten duenak dirudi euskaltzale jatorrena. Euskara ez
dela Nafarroaren hizkuntza esan eta euskara ez dela Nafarroako
hizkuntza ulertu behar diote beren jarrera zibiko publikoa dela
ontzat eman daitekeen bakarra adierazteko.
Andoni
Unzaluk bere liburuaren aurkezpenean, oraindik zabaldu zain dauzkat
bere orriak, euskaraz ala erdaraz berdin da, euskararen mundu sozial
eta ofizialarekiko zorroztasun, zorrozkeria alditan, kritikoa agertu
duela? Uholde zakarrak gure putzuan, gizona erakunde arduretatik
botatzeko eskatuz eta guzti. Ados egon ala ez pertsona hauek esan
dituztenekin, inoiz ez naiz ados egoten erasotzen dieten kritika
aberriano eta zuzentasun politikodunekin. Besteren artean lerro
bakarra irakurri gabe omenka sotil batera ere lerratzen ez
dakitelako.
Benetan
uste dute Casado ala Unzalu ahobakarkeriaz kritikatzen dutenek,
euskal herritar askok, baina askok, herritartasunari ukorik egin
gabe, ez dutela haiek bezala pentsatzen?
No hay comentarios:
Publicar un comentario