Pertsona pertsona denetik gizadiaren
aurrerapen guztietan bakarra aukeratzekotan izen bat hartuko nuke, elkarrekiko
errespetua. Asmakizun eta ia ezinezkoen erremedio guztiak baino aurrerapenago da. Gure artera etorriz, eta
beti bezala besteak ez bezalakoak ez garela esateko unea aprobetxatuz, berdin. Egin
dugun aurrerapenik handiena elkarrekiko errespetuan eta tolerantzian egin dugu.
Azken urteak gogoan hartuz gezurra lirudike gure artean elkarrekiko errespetua
ere egon dela esatea, baina bai, esan egin behar da, egon da. Egon delako
jabetu gara indarkeriaren nagusitasunaren eta beste gehiegikerien desneurriaz.
Oinarrizkoenetik hasi eta ñabardurarik txiki eta ezkutukoenera arteko bide
bihurri eta luzea egiten du, zaila ia beti.
Joan den astekoan gazteleraz esaten
nuena, aurrez esanda utzi genuen arren, gertatu egin da. Oraindik badago burla
eta iseka iruditzen ez zaionik zibiltasunak eliza ateraino, inora ezeko bidean,
egiten duen ibilbide iraingarri hori. Gaizki ulertuen gainetik jabetu beharko
genuke errespetutik egindako kritika bakarrik dela kritika eta kritikarik
gabeko errespetua ez dela errespetua, onenean ere faltsukeria galanta. Nago,
ikusiak ikusita, ez kritika eta ez errespetutik ez gabiltzala sobrante.
Lehengoan esanez gain, eta hari beretik tiraka, eskertuko nioke irakurleari
esango balit non kokatuko lukeen gure komunikabide publikoen jokamoldea, egun
handi horietan gotzainen mezuei ematen dien tratamenduaren luze eta zabala. Europar
izatea txanpon kontu hutsa izan ez dadin. Eta beste tradizioez…
No hay comentarios:
Publicar un comentario