Historia
eta gertakizun historikoak desitxuratzeko ez dago haiek ospatu eta ustez bere
hartan zaintzen hastea bezalakorik. Kontatzaile oso onak behar dira egia, ahoz
aho, belarriz, begiz, galdu gabe
zabaltzeko. Orain berrogei urte joandakoren bat askatuko bagenu gaurko Azpeitia
edo Donostiako kaleetan edo geutakoren batzuek orain berrogei urteko Santo
Tomas ospakizunetara itzuliko balira gauza beretsua esango luketen irudipena daukat:
Hau ez da Azpeitia, ez Donostia, eta baldin bada hau ez da Santo Tomas eguna. Jaiak
arrazoi serio bat tarteko ez bada ez ditugula ospatzen sinistuz geure buruak engainatzen
jarraitzea ez da egin dezakegun okerrena, ez dugu horrekin kalte gehiegirik
egiten.
Auskalo
nola kontatuko duten gaurkoa bizi dutenak hemendik berrogei urtera, nork daki
zer sinesgarri eta zer sineskeria kontatuko dituzten. Seguru nago askoren
oroimena guztiz lausoa izango dela eta zientoka dezente izango direla bizian
harrapatu zuten lehendabiziko mozkorrari atxikiko zaizkionak.
Mozkorra
aitzakia, bada Arrate irratian larunbat bazkalondotan alkoholiko anonimotakoek egiten duten irratsaioa. Memoria ariketa
berebizikoa iruditzen zait kontatzen dutena. Entzun egin behar dira nola
kontatzen duten, zer esaten duten, hizkuntzak zer balio hartzen duen, zer
lekukotasun eskaintzen diguten. Historia, eta berarekin oroimena, folklorizatu
dugun honetan, egia nola kontatzen den entzutea aintzakotzagotzat hartu eta
gehiago eskertu beharko genuke. Hitz horiek bai direla memoria eta ez, hala
deitu arren, komenientziara eraikitzen ditugun gezur txikiak.
No hay comentarios:
Publicar un comentario