Jende zintzo asko dago, gauza
onerako jende zintzo gehiegi eta ez zait hori gustatzen. Baina horrela, garbi
esateko, jende jakin batzuek kenduta zergatik esan inor gaiztoa denik? Auskalo,
nork ote daki? Kontua da ohitura hartu dudala. Inoren aipua egiten didatenean,
arriskuak albora utziz, inor gaizto malapartatua zenik ez esatekoa, zertarako
mindu on beharrez hori esan dizun hura? Baina ameto ere ezin eman eta zerbait
adierazi egin behar. Egongo dira hura baino zintzoagoak infernuan esateko
ohitura hartu dut, eta ezin dut kendu.
Infernua aipatzea bera ere
antigoaleko kontua dirudi. Gurera eta gaurdaino, kristau kutsu anker eta basati
batekin iritsi da, sua, errea, kondenatuek betirako zigorra pairatzeko lekua.
Eta orain, diotenez, ez omen da, gure zibilizazioa zenaren oinarrietako bat ez
omen da. Eta ez dut ulertzen zergatik. Inoiz izan ez delako? Orain izaterik
komeni ez delako? Bezeriari interesatzen ez zaielako? Edo inora gabe bertan
bizi dugulako? Ez dakit.
Antzina-antzina, grekoen eta
erromatarren zibilizazioetan, hilen arimen egoitza zen infernua. Esango nuke
oraingo zerua bezala ia, zerurik bada behintzat. Joan zen Ulises hildakoei
kontsulta egitera eta han zegoen Akiles defuntuak hala esan zion: Nahiago nuke
bizirik txerrizain izan lurreko munduan defuntuenean errege baino. Kultura
kultura denez, eta ez Homerok bezala kontatua baina, antzera esan omen zuen
Praixkoren aitak elizakoak eman eta zerurako moduan zegoela jada esan
ziotenean. Hilda zerura baino nahiago zukeela, berriro, ezkondu eta Bitorira
erantzun omen zuen, Iliada irakurri gabe hark.
No hay comentarios:
Publicar un comentario