Gure irrati
eta telebista publikoak entzun egin behar ziren duela ez askora arte, hura
Nafarroa aurkezten zigutena, edo, hobeto esanda, haiek Nafarroak aurkezten
zizkigutenak! Lapurra, zekena, iruzurtia, kaskagorra, baldarra, memeloa eta
baboa, beti gaizto, erdaldun eta karlistoia bata, eta historikoa, sustraiduna,
alegiazkoa, jatorra, gutarra, asaba zaharren baratza, gure zain egon eta
gurekin nahi zuena, beti debekatua, bestea. Nafarroa ofiziala, nafarrek ofizialki
izendatutakoa, arazoak egon ala ez, ez zen existitzen, ez aitortzen. Hala ere,
maltratadore batek bere bikotea bezala, geurea behar genuen. Geurea nahi genuen
eta ez genion bererik aitortzen. Gutako askok nahi genuen Nafarroa, nafarrei
inbututik bederen sartu eta irentsarazi egin nahi genien. Hiriburuak bere
izentzat daukana ukatu eta ez onartzeraino. Ikusten da ez nuela maite kontua.
Fortuna demokratikoak nahi izan du,
nafarren gehiengoak, arrautzopilari buelta ematea. Gutako askok, zer esanik ez,
gure irrati eta telebista publikoak, uste dute nagusitu direla azkenean gureak,
gutarrak eta gure arrazoiak. Kristal mehezko gehiengoa delakoan nago, baina ez
da hori gaurkorakoa. Ez du orain erreinu zaharrak, eduki omen dugun eta eduki
gintuen estatu zaharrak, berri txar bat bera sortzen. Agintari guztiak, Barkos
andrea buru, dira zintzo eta eraginkor apartak. Konbentzituta nago gertatu dena
ez dela kalterako izango. Baina pertsona pertsona deneino kosta egiten zait
hemen paradisurik denik eta Nafarroa, edo beste edozein, gauetik goizera, horrela,
alda daitekeenik sinestea. Nik eta zenbaitek, geure komunikabide publikoez
dugun tamalezko iritzia da.
No hay comentarios:
Publicar un comentario